Ćwiczenia oddechowe – nie tylko do pracy z dzieckiem jąkającym się.

1. Dziecko leży na podłodze z misiem lub książką na brzuchu. Lewa dłoń leży na górnej części klatki piersiowej, a prawa na brzuchu. Dziecko wdycha powietrze przez nos lub usta i nos (wyczuwa unoszenie się brzucha ku górze, lewa dłoń leży nieruchomo), wypuszcza powietrze przez usta wymawiając przeciągniętą głoskę s (brzuch opada, lewa dłoń leży nieruchomo). Ćwiczenie należy wykonywać 3 razy dziennie przez 2 – 3minuty.
   
   
2. Dziecko zatyka prawą dziurkę nosa kciukiem prawej dłoni. Nabiera przez lewą dziurkę powietrze i zatrzymuje je. Następnie zatyka lewą dziurkę nosa palcem wskazującym tej samej dłoni, a odjąwszy kciuk wydycha powietrze przez prawą dziurkę. Nie odejmując palca wskazującego od lewej dziurki, wciąga powietrze przez prawą dziurkę, natychmiast zatyka ją prawym kciukiem i wydycha przez lewą dziurkę. Ćwiczenie należy wykonywać kilka razy dziennie przez 2 – 3 minuty.
3. Dziecko rozluźnia wszystkie mięśnie, opuszcza barki. Bierze głęboki wdech, spokojnie, bez wysiłku. Wydycha spokojnie. Gdy wypłynie powietrze ? należy chwilę poczekać ? niech nowy wdech nastąpi jakby sam przez się, jako nieuniknione zaczerpnięcie powietrza, a następujący potem wydech, niech znowu będzie swobodnym wypływem powietrza. Ćwiczenie należy powtarzać kilka razy dziennie.
   
   
4. Dziecko wykonuje szybki wdech przez nos i zatrzymuje powietrze przez 3 sekundy, potem wydycha powoli. Po tygodniu tego ćwiczenia należy zwiększyć pauzę do 6 sekund, po trzech tygodniach do ok. 10 sekund.
   
   
5. Zabawy oddechowe:

- zdmuchiwanie kawałka papieru z gładkiej powierzchni,

- zdmuchiwanie kawałka papieru za pomocą słomki z chropowatej powierzchni,

- przenoszenie słomką styropianu,

- dmuchanie przez słomkę na kulki styropianu umieszczone w kubeczku,

- dmuchanie wacików ustawionych w szeregu ? wyścigi samochodów,

- dmuchanie na wiszące na sznurkach watki, piórka, kokardki,

- dmuchanie na zapaloną świeczkę tak, aby płomień nie zgasł, tylko wygiął się,

- pompowanie baloników,

- puszczanie baniek mydlanych,

- naśladowanie śmiechu różnych ludzi? Ćwiczenie rozruszające przeponę:

* staruszki: che che che

* kobiety - jasny: cha cha cha

* mężczyzny - tubalny: cho cho cho

* dziewczynki - piskliwy: chi chi chi

* chłopca - hałaśliwy: cha cha cha

Celem zaproponowanych ćwiczeń jest wyrobienie właściwych nawyków oddechowych tzn. wyćwiczenie właściwego toru oddechowego. Oddychanie jest czynnością zautomatyzowaną i odbywa się poza naszą świadomością. Jednak w toku mówienia musimy zadbać o to, aby oddychanie stało się procesem świadomym i zależnym od naszej woli. Dzięki temu oddech stanie się dynamiczny, podporządkowany zasadom oraz prawom sztuki pięknego mówienia. Jakość brzmienia głosu oraz możliwości interpretacyjne zależą w znacznej mierze od przebiegu funkcji oddechowych. Naszym celem będzie ćwiczenie tych funkcji, które doprowadzi do swobodnego operowania oddechem podczas mówienia. W uzyskaniu takiego oddechu pomogą nam ćwiczenia, które należy przeprowadzać systematycznie, stopniowo zwiększając stopień ich trudności.

Zaproponowane ćwiczenia oddechowe, prowadzone systematycznie w wywietrzonym pomieszczeniu lub np. na spacerze, na pewno usprawnią mowę dziecka, zrelaksują, zapobiegną niepłynności mówienia, poprawią zdrowotność, będą okazją do aktywnej, twórczej zabawy.